Duidelijk zijn

Jan 2014

Duidelijk zijn

Oprotkoffie

Iedereen heeft het meer dan eens meegemaakt: het einde van een feest. Er zijn grofweg twee manieren waarop dat gebeurt. Het feest gaat langzaam uit of er is een vrij abrupt einde. Mijn ervaring is dat het langzaam laten aflopen van een feest vaak, zowel bij de gastvrouw en/of gastheer als bij de gasten tot een ongemakkelijk gevoel leidt. Wanneer ga je precies weg, hoe neem je afscheid of juist niet. Kortom onduidelijkheid.

De andere methode is een duidelijk einde creëren. In Noord-Brabant is dat vaak in de vorm van een kop koffie met iets hartigs erbij, een worstenbroodje of zoiets. In de volksmond wordt het, wat oneerbiedig, ook wel oprotkoffie genoemd. Je kunt ervan vinden wat je wilt en het is soms abrupt, maar het is in elk geval duidelijk voor alle betrokkenen.

Duidelijkheid in organisaties

“Oprotkoffie” is een simpele, maar doeltreffende vorm van duidelijk zijn. De vraag die nu bovenkomt is: gebruiken we in onze organisaties ook zulke simpele en doeltreffende vormen van duidelijkheid. Ik waag het te betwijfelen. Hieronder zal ik een tweetal oorzaken geven waarom de duidelijkheid in organisaties vaak ver te zoeken is.

Verschillende interpretaties van duidelijkheid.

Dit is een van de belangrijkste oorzaken van onduidelijkheid in een organisatie. Iedereen loopt er tegenaan. Je legt een ander uit wat je wilt en je bent er stellig van overtuigd dat je dat op een goede en duidelijke manier hebt gedaan. De ander heeft naar je geluisterd en is ervan overtuigd dat hij/zij snapt wat je bedoelt. En ieder gaat vervolgens met de beste bedoelingen aan de slag. Maar wat blijkt: het resultaat is heel anders dan je verwacht had. Het is dan heel makkelijk om de ander maar de schuld te geven of verwijten te maken. Het is echter constructiever om eens, samen met de ander, te bespreken en te onderzoeken waarom de boodschap niet goed is overgekomen. Je moet dan wederzijds aftasten, navragen en doorvragen over wat nou precies door de ander bedoeld werd. Iedereen is nu eenmaal geneigd naar een bepaald probleem of een vraag te kijken vanuit de eigen optiek. Als je dat niet van elkaar weet, is spraakverwarring of onduidelijkheid eigenlijk onontkoombaar.

Interactie tussen mensen.

Hierbij gaat het om zaken als ongeïnteresseerdheid, onmin, gebrek aan durf om aan te geven dat men iets niet snapt of onvoldoende kennis of inzicht. Ik denk dat verschillen in interpretatie het allermeest voorkomt. Kun je dat echter uitsluiten dan is het nodig om dieper te graven en uit te vinden waarom er geen of onvoldoende wederzijdse duidelijkheid is. Dit is vaak heel lastig en meestal ook heel confronterend. Mensen voelen dat aan en zien dat als een goede reden om er maar niet over te praten. Dan moet je wel accepteren dat er niets verandert en ook niet verbaasd zijn over het feit dat het een volgende keer weer fout loopt.

Het is goed je hiervan bewust te zijn. En juist omdat het een lastige materie is, is het ook goed je door een deskundige te laten bijstaan om duidelijke communicatie beter in de vingers te krijgen.

Het recept bij deze blog is heel simpel te maken en zeer doeltreffend qua smaak. Heel traditioneel Italiaans.

Tiramisu

Ingrediënten:

4 eierdooiers
200 gr suiker
400 gr mascarpone
Lange vingers
Sterke koffie
Koffielikeur of Amaretto (facultatief)
Cacaopoeder of chocoladeschaafsel

Alternatief

Als je liever geen rauw eidooiers gebruikt, kun je ook gepasteuriseerde dooiers kopen. Het is wel even zoeken, want niet elke supermarkt heeft ze.
Je kunt in plaats van de eierdooiers en de Mascarpone ook 250 ml slagroom en 250 ml roomkaas gebruiken (bij voorbeeld Philadelphia). Deze twee meng je goed door elkaar.

Bereidingswijze:

Klop de eidooiers, samen met de suiker tot een schuimige massa. De suiker moet volledig opgenomen zijn. Roer de mascarpone goed los en meng rustig door de eiermassa.

Doe de sterke koffie in een schaaltje en vermeng, als je dat wilt, met koffielikeur of Amaretto. Neem een platte schaal. Leg daarop een laag lange vingers, die je gedrenkt hebt in de koffie. Bedek deze laag, mooi gelijkmatig met de helft van het mascarponemengsel. Daarop weer gedrenkte lange vingers en de andere helft van het mascarponemengsel. Bestrooi de bovenkant met cacaopoeder of geraspte chocolade. Zet de tiramisu minimaal 2 uur in de koelkast.

Serveer de tiramisu in plakken.

Omdat met het eten van rauwe eidooiers altijd een zeker risico gepaard gaat, kun je kiezen voor een alternatieve variant. Daarbij vervang je de eidooiers en de mascarpone door slagroom en roomkaas. Roer de roomkaas goed los. Klop de slagroom net niet stijf en meng deze met de losgeklopte roomkaas.

Vervolgens op dezelfde manier te werk gaan als hierboven.

Voor de goede orde vermeld ik nog, dat, hoewel niet authentiek, het wel heel lekker is om bij voorbeeld stukjes aardbei of blauwe bessen door het ei/mascarpone mengsel of slagroom/roomkaas mengsel te roeren.

Op de bijgaande foto, is de tiramisu geserveerd in indivduele glazen. In principe ga je op dezelfde manier te werk als hierboven. Het ziet er, zeker als toetje bij een diner, wel gezellig uit, als je de tiramisu in individuele porties serveert.