Buiten vaste patronen treden

Jan 2014

Buiten vaste patronen treden

Tomaten zijn niet altijd rood

Nog niet eens zo heel lang geleden, hadden we in Nederland eigenlijk alleen maar rode tomaten. Andere kleuren waren er misschien wel, maar die werden in een normaal gezin niet gebruikt. Het heeft daardoor een flink aantal jaren geduurd voor anders gekleurde tomaten algemeen geaccepteerd werden. Toch zie je bij het dagelijks thuisgebruik van tomaten nauwelijks of geen andere dan rood gekleurde. Een van de argumenten daarbij is natuurlijk de prijs. Over het algemeen zijn niet rode tomaten duurder dan de rode; dat kan niet ontkend worden.

Een ander argument is, dat er het vooroordeel is dat ze minder lekker smaken. Dat is echt onzin. Een rijpe niet rode tomaat is net zo lekker als een rijpe rode tomaat. En, vaak zelfs nog lekkerder. Dat heeft te maken met het soort, maar ook met de manier waarop de tomaten gekweekt zijn of de mate van rijpheid bij het plukken.

Vooroordelen.

Hoe dan ook, kennelijk heeft het vooroordeel dat tomaten rood moeten zijn, nog steeds heel veel kracht. Het kost tijd en energie om tot een volwaardige acceptatie te komen van anders gekleurde tomaten.

Het proces dat zich hierbij “tussen de oren” afspeelt, is feitelijk niet anders dan het proces dat zich afspeelt bij allerlei veranderingen en vernieuwingen binnen organisaties. Gewoontepatronen zijn heel moeilijk te doorbreken. Mensen zijn sterk geneigd om vast te houden aan het bekende en op basis van een vooroordeel t.o.v. een verandering, deze bij voorkeur als negatief te zien.

Heel vaak wordt de kracht van dit mechanisme onderschat. Iedereen kent beslist voorbeelden van vernieuwingen die zijn doorgevoerd en waarvan het in het begin leek dat ze volledig geaccepteerd waren. De verbazing is dan ook groot als na verloop van tijd blijkt dat men toch weer geheel of voor een groot gedeelte is teruggevallen op de oude manier van werken.

Alertheid en betrokkenheid management

Om dit te voorkomen is het nodig dat het management of de leidinggevenden regelmatig de vinger aan de pols houden en mensen wijzen op terugval. Daarbij moet het echter niet blijven. Het is evenzeer nodig om medewerkers blijvend te ondersteunen om te zorgen dat men doorgaat op de ingeslagen weg. Hierbij helpen regelmatige evaluatiegesprekken, training en vorming. Daarmee creëer je bewustwording en hou je dit ook vast. Van de manager vraagt dit alertheid, maar ook het geven van een goed voorbeeld. Heel simpel jezelf ook houden aan de gemaakte afspraken.

Het onderstaande gerecht is een van de favorieten van mijn kleindochter spaghetti met gehaktballetjes. Ik maak het ook samen met haar. Zij kent inmiddels ook de anders gekleurde tomaten, weet dat ze lekker zijn en ik heb haar beloofd dat we bij een passende gelegenheid het gerecht met oranje tomaten zullen maken.

Jammer genoeg is er nog geen oranje tomatenpuree. Kennelijk moet op dit punt het denken bij de producenten dus ook veranderen.

Spaghetti met gehaktballetjes

Ingrediënten:

1,5 kg rijpe tomaten
1 klein blikje tomatenpuree
1 grote ui, fijn gesnipperd
1 flinke steel bleekselderij in kleine blokjes
2 worteltjes, in kleine blokjes
2 t knoflook, fijn gehakt
Een bouquet garni, bestaande uit 1 flinke tak rozemarijn, 2 takjes tijm en 2 laurierbladen.
Olijfolie
Peper en zout
Bruine suiker
(Ketjap)
1 pond spaghetti
6 ons rundergehakt
Paneermeel
Paramezaanse kaas, geraspt

Bereidingswijze:

Snijd de tomaten in stukjes en maal ze tot pulp. Dit kan in een pan, met behulp van een staafmixer of in de keukenmachine. Zeef de pulp. Zorg dat er in het tomatensap geen pitjes achterblijven.

Doe olijfolie in een pan en bak hierin de ui, de wortel, de bleekselderij, de worteltjes en de knoflook. De groenten mogen niet bruin worden. Voeg na een paar minuten de tomatenpuree toe en bak even mee.

Daarna het tomatensap toevoegen en alles langzaam aan de kook brengen. Voeg het bouquet garni toe. Laat alles zachtjes koken en indikken.

Meng het gehakt met peper, zout en eventueel wat paneermeel. Uiteraard kun je ook nog andere kruiden toevoegen als tijm (gedroogde of fijngehakte verse) of bieslook. Maak balletjes van het gehakt, maar maak ze niet te groot.

Als de tomatensaus de gewenste dikte nadert, doe je de gehaktballetjes bij de tomatensaus. Laat een minuut of 5 meekoken.

Proef daarna de saus en breng voor zover nodig op smaak met zout en peper. Als je van een wat zoetere saus houdt, gebruik je ook wat bruine suiker. Ketjap hoort eigenlijk niet in een Italiaans getint gerecht, maar ik vind een scheut ketjap in de saus altijd heel lekker.

Kook, terwijl de balletjes in de saus meekoken, de spaghetti in ruim water met zout. Kook iets korter dan op de verpakking staat. De pasta gaart na het afgieten nog wat door en dat gebeurt ook als je ze vermengt met de saus.

Giet de spaghetti af. Doe over in een ruime pan. Voeg de saus (zoveel als je wilt) met de gehaktballetjes toe aan de spaghetti en vermeng goed terwijl je alles nog even doorwarmt. Dien op, op warme borden. Bestrooi met Parmezaanse kaas.

Je kunt de saus met de balletjes prima van te voren bereiden en in de koelkast bewaren. Je kunt hem ook heel goed invriezen. Het is altijd handig om een grotere hoeveelheid te maken en een deel ervan in de diepvries te bewaren.

N.B. Om de saus wat extra diepgang te geven, kun je in het begin eerst wat blokjes gerookt spek uitbakken in de olie. Ook is het lekker om een paar ansjovisjes in het begin met de groenten mee te bakken.